Pitanje:
Kada se prouči ajet sedžde, da li je obaveza ustati i učiniti sedždu ili se sedžda može učiniti u sjedećem položaju? Da li je tačno da je Muavija, radijallahu anhu, učinio sedždu zahvale kada je čuo da je Hasan b. Alija ubijen?
Odgovor:
Kada se čini ta sedžda bolje je ustati pa iz stojećeg položaja pasti na sedždu nego iz sjedećeg, ali su oba postupka ispravna. To zastupaju neki šafijski, hanbelijski i neki drugi pravnici. (Vidjeti: Medžmu'ul-fetava, 23/103, i El-Insaf, 2/198.)
Prenosi se da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, činio sedždu zahvale (sedžei-šukr) iz stojećeg položaja. (Ebu Davud, 2775, sa slabim lancem prenosilaca.) Ovo se, također, zaključuje iz činjenice da je dobrovoljni namaz obavljen stojeći bolji od namaza obavljenog sjedeći. Buharija i Muslim zabilježili su da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u poznim godinama života noćni namaz klanjao u sjedećem položaju. Kada bi učenje priveo kraju, ustao bi i činio ruku’ pa sedždu. I to nam ukazuje da je sedžda iz stojećeg položaja vrednija i potpunija, jer tada svi dijelovi tijela padaju na tlo, za razliku od sedžde iz sjedećeg položaja.
Kada je riječ o predanju u kojem stoji da je Muavija, radijallahu anhu, učinio sedždu zahvale kada je čuo za nepravedno ubistvo Resulullahovog, sallallahu alejhi ve sellem, unuka Hasana b. Alije, ono je, odgovorno tvrdim, potvora zlonamjernih laika na ovog časnog ashaba. Koliko znam, u priznatim i vjerodostojnim izvorima apsolutno ne postoji takvo predanje, njega je naveo samo Ebu Omer Endelusi u djelu El-Ikdul-ferid, 4/331, i to bez lanca prenosilaca. A ova knjiga prilično obiluje kojekakvim neosnovanim pričama koje se suprotstavljaju ispravnim verzijama i zdravom razumu. Muavija, radijallahu anhu, između ostalih ashaba, zapisivao je Objavu. Irbad b. Sarija, radijallahu anhu, prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, molio: “Moj Allahu, pouči Muaviju Kur’anu i sačuvaj ga džehennemske vatre!” (Ahmed, Ibn Huzejme i Ibn Hibban. Šejh Albani ovo predanje smatra ispravnim, vidjeti: Es-Silsiletus-sahiha, 7/687-694.)
A jednom je prilikom Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, za Muaviju, radijallahu anhu, zamolio: “Moj Allahu, uputi ga na Pravi put i učini ga od onih koji ukazuju na Pravi put.” (Tirmizi, Ahmed i Hallal u Es-Sunne, 2/450. Imam Tirmizi predanje smatra dobrim, a šejh Albani vjerodostojnim. Vidjeti: Es-Silsiletus-sahiha, 4/615.)
Zar je moguće da se Muavija, radijallahu anhu, ashab za kojeg je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ovako molio, raduje nasilničkom i mučkom ubistvu Hasana b. Alije?! Imam Ahmed, 13/180, sa ispravnim lancem prenosilaca, zabilježio je da je Muavija, radijallahu anhu, pripovijedao: “Vidio sam Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da ljubi Hasanov jezik” ili je rekao: “…Hasanove usne; zaista Vatra neće pržiti jezik”, ili je rekao: “…usne koje je ljubio Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem”.
Zar nakon ovakvih autentičnih predanja kazati da je Muavija bio prijatno iznenađen smrću predvodnika džennetskih mladića?! To bi uistinu bio apsurd i velika potvora na ovog časnog ashaba, a Allah najbolje zna.
Odgovorio: Dr. Safet Kuduzović
